Over betonvoetbal, gemis en aanpassing

De calcetto op maandagavond was plezant; we waren met een stuk of 15 en hebben in teams van 5 tegen 5 gespeeld, 7 minuten per partij. Vooral de Spanjaarden waren sterk vertegenwoordigd, met enkele sterke technische spelers. De organisatoren waren uiteraard Italianen, en er was een Fransman, een Griek en een Engelsman. Het betonnen pleintje bevond zich in een binnenkoer van een residentie hier ergens in de buurt. Calcetto is belastend voor de knieën en benen heb ik al ondervonden, meer nog dan veldvoetbal. Door de korte, intense spurtjes wordt je ook rap moe, vooral als je al een paar weken niet meer getraind hebt. Jammer genoeg spelen we maar één keer in de week, op maandag. Aangezien de organisatoren bijna alle andere dagen wel een feestje in hun agenda hebben staan, en ze uiteraard ook een rustdag willen. Ik kijk al uit naar maandag. Dan zal er ook een Portugees van de partij zijn, Nelson Cachapa, die ik heb uitgenodigd omdat hij mij wel een voetballer leek (wat ook zo bleek te zijn). 

Voor de rest valt er weinig te vertellen, we hebben nog weinig les. Maar vandaag hebben we toch al een nieuwe les gehad: Istituzione di Linguistica, een soort van Taalwetenschap. Niets nieuws, niets dat we niet eerder gezien hebben voorlopig. Gisterenavond zijn we weer naar de piazza gegaan met elk 2x 66cl Carlsberg, gekocht in de supermarkt. Dat was toch maar mooi minstens 4 euro uitgespaard! Het was gezellig opt plein, waar we weer wat nieuwe mensen leerden kennen: een Franse die lispelde, een Hongaarse die nogal bimbo was, een paar Duitsers en een echte Padovaan, jawel. De meisjes van het kotfeestje waren er ook, bij hen is het binnekort trouwens Halloween party, ik kijk er al naar uit. Rond middernacht zijn we dan naar de Fishmarket gegaan, waar het Erasmusparty was. Na lang aanschuiven en inschrijven, geraakten we toch binnen. Het was weer even duur als anders, dus veel hebben we daar niet gedronken. Het was best leuk, maar niet super. Ik heb de indruk dat er vooral single studenten op Erasmus gaan, die dan hier in de discotheek zwaar op jacht gaan. Hun goed recht, ik zou dat ook doen als ik single was. Maar ik heb al een meisje dat in Essen op me wacht. Eentje die ik voor geen geld ter wereld kwijt wil. Dat is nog het moeilijkste aan Erasmus; die persoon moeten missen waar je zo goed mee kunt praten, die je eens goed vastneemt. Maar je kunt niet altijd alles hebben int leven, wat zijn nu 2 maanden zonder vriendin in een mensenleven. Toch tel ik de dagen af tot ze naar hier komt. In afwachting daarvan komt er volgende week iemand anders: Didier! Dat wordt zowiezo lachen.

Ik kan ook melden dat de muggenplaag redelijk plots weggetrokken is. Gelukkig! Wat een hel die beesten, de eerste weken stond ik vol met beten. Misschien heeft de koude van de laatste week er iets mee te maken. Morgen komt er normaal gezien eindelijk centrale verwarming in ons gebouw, want 's nachts is het hier toch maar fris. Verder begint nu duidelijk te worden welke de zwakke en sterke punten zijn van iedereen die hier woont. Olti is bijvoorbeeld nogal lui, en hij wast bijna nooit af. (understatement) Hij kan het allemaal dan weer wel goed uitleggen. Iedereen heeft zo wel zijn minpunten zeker. We komen allemaal heel goed overeen, dat is toch het belangrijkste. We gaan ook vaak samen uit, en dan is het altijd lachen. Italiaanse scheldwoorden? Geen geheimen meer voor ons. Voor alle duidelijkheid, die gebruiken we enkel op mekaar!
Vandaag is het mijnen toer om te kuisen, dus ik zal eens in gang schieten. Tot de volgende. Ciao.