zaterdag 2 oktober 2010

Non c'è problema?


Aangezien Sander en ik hier nog een week zitten voor school begint, dacht ik dat het wel een goed idee zou zijn om een blog op te starten. Of ik hier veel zal posten, valt af te wachten, maar zo houd ik me toch wat bezig en weet iedereen die dit leest ook waar ik me zoal mee bezig houd.

Normaal begon school gisteren, maar door een staking in het onderwijs loopt hier alles in het honderd en geven sommige proffen geen les. Dus werd maar besloten school een week later te laten beginnen, jippie..
Hierdoor hebben we tijd genoeg om de stad te verkennen, wat we ook hebben gedaan. Nadat we twee fietsen gekocht hadden van een louche fietsenhandelaar in een achterbuurt, trokken we het centrum in. Het duurde niet lang eer we de meeste plaatsen wel gezien hadden en onze weg vonden in de stad, want het centrum is niet zo groot. Enkel de buitenwijken vormen een wirwar van straatjes en industriegebieden. Het mooiste deel van Padova bevindt zich, naar mijn mening, in het zuiden. Prato della Valle is het 3de grootste plein ter wereld en echt de moeite waard. De verschillende pleintjes (piazze) vormen een referentiepunt als je door de stad fietst. De laatste dagen was het ook overwegend goed weer, waardoor we met de fiets de stad konden verkennen.

Ik en Sander zitten op hetzelfde kot in de Via Dosso Dossi 9 in de buurt Arcella. Het is een gezellig kot, met 2 dubbele kamers en 1 enkele, een badkamer, en een veel te kleine keuken. Sander slaapt op de enkele kamer, Irfan slaapt op de eerste dubbelkamer en ik slaap samen met Olti op de tweede dubbelkamer. Irfan is een Indiër met een speciaal Italiaans accent, zijn lach is hilarisch. Hij werkt ergens in een fabriek als supervisor voor aluminium onderdelen voor auto's. Olti is een Albanees en werkt in een restaurant, hij studeert ook nog voor burgerlijk ingenieur. Hij speelt voetbal en we gaan binnekort eens een balletje trappen hier in de buurt. Zijn accent is ook heel raar. Soit, het zijn twee toffe gasten, dus we hebben sjaans. Onze huisbaas noemt Delfino, maar in de buurt staat hij bekend als Giagia. Hij is ongelofelijk vriendelijk en runt een groenten/fruitwinkeltje hier in de buurt. Als er iets is, kunnen we altijd bij hem terecht. En we krijgen korting als we iets bij hem kopen.
Woendag gaan alles studenten hier uit, dus gingen we samen met Irfan en zijn twee Indische broers naar het centrum. Daar stonden heel wat groepen studenten te drinken en te feesten. Alle straatjes in het centrum stonden vol met Italiaanse, maar ook buitenlandse studenten. Spritz drinken ze hier graag, al weet ik niet waarom. Het is een bitter drankje dat bestaat uit Campari en Prosecco (als ik het goed heb). Geef mij maar een pintje. Om 00.00u sloten ineens alle bars en pubs. Dat was nieuw voor ons, aangezien in België het feest doorgaat tot diep in de nacht. Hier feesten de studenten wel voort, maar drank kan je niet meer halen. Volgende keer nemen we wel zelf drank mee uit de Pam om de hoek. Nadat Irfan en zijn broers naar huis gingen (volgende ochtend werken), zijn we maar meegegaan naar de discotheek 'Le Queen' met enkele erasmusstudenten uit Portugal,Turkije,Engeland,Spanje en België (Wallonië). Nelson en José, de portugezen, hadden we nl. al ontmoet aan de louche fietsenhandelaar. De discotheek was niet zo heel ver van het station, maar de muziek stond heel hard. Drank was ook erg duur (5euro voor een pintje 40cl), dus veel zullen we daar niet zitten. Maar er zijn hier wel heel veel feestjes, dus niet getreurd.

Vandaag zijn we naar Venetië geweest, het was zot goed weer, en stralende zon. Met de trein vanuit Padova kost een ticketje maar 2,90euro, wat niets is natuurlijk. Op een dik halfuur sta je al in Venetië. We hadden een picknick bij, wat boterhammen en beleg. Op het San Marco plein aten we die op en trokken we (zonder kaart) verder in de stad. We zijn wel een paar keer verloren gelopen, maar niet te erg. Omdat we deze avond nog moesten eten, zijn we voorraad gaan inslaan bij de Coop. Maar aangezien we ineens grote honger kregen, zijn we toch een McDonald's binnengesukkeld en hebben we daar ons avondeten genuttigd. De voorraad zal dan morgen dienen als avondeten! Na een hele dag te dalken in Venetië, word je al eens moe, dus vanavond gaan we niet meer uit. We genieten van het relaxe leven hier in Italië, zoals het moet zijn. Soms gaat alles hier weleens té relax aan toe, en vraag je je af hoe het mogelijk is dat dit land überhaupt bestuurd kan worden. De zin 'Non c'è problema' (er is geen probleem, rustig, chill) hebben we al zeker 20 keer gehoord uit de mond van een Italiaan. Het zal bij hun cultuur horen zeker? Ciao
 






2 opmerkingen: